Wat een dag...

Tjemig!!! Denk je ook eens een lange vakantie te gaan maken naar een ver land!!! :S

Volgens mij ben ik de vorige blog geeindigd met dat we zaten te wachten op de volgende vlucht naar Frankfurt. Nou je raadt het bijna al... die vlucht werd ook geannuleerd. Twee uur voor niets zitten wachten op FMO! Gelukkig leek het allemaal leuk geregeld te zijn. We konden gratis met een taxi of een bus naar Frankfurt gebracht worden. Wij mochten met een taxi, omdat er misschien dan nog een kansje in zat dat we onze 2e tweede vlucht (naar washington dus) konden halen.

Onze taxichauffeusse was de vrolijk veelbabbelende Anita. Ontzettend lief mens, maar rijden kon ze niet. Het pompend remmen werd meerdere malen fors uitgevoerd, waardoor Rick en ik blij waren dat we nog niet zoveel gegeten hadden. Bij ons in de taxi zat ook een duitse dame van onze leeftijd die graag haar vlucht naar Hong Kong wilden halen. (haar naam hebben we helaas niet vernomen, dus noem haar vanaf nu gewoon TINA hahaha!) Rick zei gekscherend toen we instapten: je zult zien, krijgt straks de taxi pech... Gelukkig is ons dat niet overkomen. Er werd nog even snel een volle tank geregeld en op naar Frankfurt. Maar je zal het niet geloven... op 30 km voor Frankfurt stonden we stil.... En niet zo'n beetje stil, maar ontzettend stil! 2 uur hebben we op hetzelfde plekje op de duitse autobahn gestaan omdat iemand zonodig de aanhanger van zijn vrachtwagen moest laten uitbranden midden op de snelweg... :'( En eerst denk je K!!! Maar ach, onze taxichauffeuse had een paar leuke duitse raadsels, we hebben vrolijk midden op de snelweg staan roken en verhongeren en verdorsten zouden we niet met de voorraad aanwezige cola en snoepjes. Mocht het te lang gaan duren hadden we uiteraard het I love Holland spel bij ons! :) Maar wat waren we blij dat we weer gingen rijden... en dat we aankwamen op de vluchthaven zonder brokken!!!

Totdat we 1 voet in de arrival gezet hadden.... WHAAAAAA! Waar komen al die mensen ineens vandaan???? Druk druk druk en allemaal rijtjes vorming... Gelukkig was onze Tina zo snugger dat ze even ging vragen in welke rij we moesten staan om te kunnen rebooken. Dat was boven... Na zo'n 1,5 a 2 uur in de rij te hebben gewacht, leuke contacten opgedaan te hebben met een noors echtpaar, een argentijnse dame, een spaanse dame en a lot of frustrated people around us, kwam dan eindelijk de grote mededeling: ze deden niet meer aan rebooking.... Het enige waarin ze ons nog wel konden voorzien was een hotel. Maar dan moesten we nog wel even geduld hebben... We konden het natuurlijk ook zelf regelen en later de bonnetjes inleveren ter declaratie! En dat klonk ons als muziek in de oren! Met een knuffel afscheid genomen van Tina (zij ging met de trein bij haar ouders slapen die een kwartier verderop woonden) en hup naar buiten. Daar waren de taxichauffeurs flink aan het ruzieen wie waar mocht staan en wie wie mocht meenemen en wie vooral niet en het was een getoeter van jewelste! Het leek wel New York (kennen we natuurlijk (nog) alleen uit films) in het klein. De eerste taxichauffeur die we aanspraken snapte er geen moer van en als we geen adres hadden kon hij niets voor ons betekenen... De moed zakte mij in de schoenen, want we hadden geen flauw idee waar we naar toe moesten! Maar Rick hield de moed er in en jawel, het (dure) geluk was met ons, want de tweede chauffeur die we aanspraken kon ons uiteraard wegbrengen. In de taxi verhaal uitgelegd aan de van oorsprong Iraanse welbespraakte chauffeur (we weten nu zo ongeveer alles van die man) en hij heeft gelijk gebeld met het hotel of er nog "zimmers frei" waren. Hoera!!! Na 100 euro aan de beste man betaald te hebben en voor de kamer maar 37 + 7 euro internet konden we nog snel aanschuiven voor een hapje eten en daarna heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeerlijk onder de douche! Nu lekker in bed (op een rokerskamer, rick is de hemel te rijk) en slapen voor de nacht!


Zo! Goedemorgen! Heerlijk geslapen! Nu op naar het ontbijt en om 8 uur weer naar het vliegveld FRA om te zien of we nog een plekkie kunnen bemachtigen!

Bis schnell!